Ιστορίες των ημερών: η ανακάλυψη της NASA & οι εκλογές της 20ης/9/2015 (μέρος 2ο)

Ας πιαστούμε τώρα λίγο με τις εκλογές της 20^ης Σεπτεμβρίου 2015.

Υποθέτω πως μετά μερικά χρόνια δεν θα θυμούνται και πολλοί τις εκλογές αυτές.

Αν τον Γενάρη το αποτέλεσμα των εκλογών θεωρήθηκε ανατροπή, προκάλεσε μεγάλη αίσθηση και απασχόλησε τα μέσα ενημέρωσης σε όλον τον κόσμο (δεν είναι καθόλου υπερβολή), στις εκλογές που έγιναν πριν κάμποσες μέρες δεν κινήθηκε φύλλο. Ή σχεδόν δεν κινήθηκε φύλλο.

Η Αντιπολίτευση κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι έσυρε τη χώρα σε αχρείαστες εκλογές, που την κράτησαν πίσω.

Δεν πολυσυμπαθώ τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και πως αλλιώς μπορούσε να γίνει;

Απ’ το κόμμα που υποτίθεται ότι στήριζε την Κυβέρνηση, 43 βουλευτές (μαζί με αυτούς που ψήφισαν «παρών») δεν στήριξαν την Κυβέρνηση στην κορυφαία της επιλογή.

Δεν θα θυμόμαστε την Κυβέρνηση του πρώτου εξαμήνου του 2015 για τίποτα άλλο παρά για τη συμφωνία με την Ευρωζώνη για το 3^ο πακέτο διάσωσης προς την Ελλάδα.

Και όμως, όταν ήρθε αυτή η Συμφωνία στη Βουλή, πέρασε με τις ψήφους της Αντιπολίτευσης.

«Στηρίζουμε την Κυβέρνηση αλλά δεν ψηφίζουμε τη Συμφωνία», ήταν η επωδός των, ας τους πούμε έτσι, αντιφρονούντων.

Μα αυτή ήταν για μας, τους απλούς θεατές, η Κυβέρνηση η ίδια. Όλο διαπραγμάτευση και διαπραγμάτευση ακούγαμε τους μήνες πριν.

Οπότε οι εκλογές προκλήθηκαν για να γίνει το ξεκαθάρισμα λογαριασμών μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ και να αναπληρωθεί η δύναμη της κοινοβουλευτικής του ομάδας. Κυνικό, αλλά έτσι είναι.

Όσο για τον χρόνο που επιλέχθηκε για να γίνουν οι εκλογές, ε, φως φανάρι είναι.

Επισπεύστηκαν για να μην αρχίσουν να νιώθουν οι φορολογούμενοι (που τυχαίνει να είναι και ψηφοφόροι) πόσο επώδυνα είναι πολλά από τα μέτρα της Συμφωνίας.

Γιατί (αυτό είναι το κακό) άλλο είναι να ξέρεις πως κάτι είναι κακό και άλλο να βλέπεις το κακό να συμβαίνει. Αν και θα έπρεπε να συνειδητοποιούμε ότι κάτι είναι καταστροφικό χωρίς να χρειαστεί να το ζήσουμε. Και δεν αναφέρομαι τώρα μόνο στο συγκεκριμένο ζήτημα. Τέλος πάντων.

Ο χρόνος λοιπόν των εκλογών επιλέχθηκε ώστε να μην αρχίσουν και γίνονται αντιληπτές οι συνέπειες της Συμφωνίας στην τσέπη των φορολογούμενων (ή για χρησιμοποιήσω την ποιητική/ρομαντική έκφραση ορισμένων «πριν αρχίσουν να καταφτάνουν τα ραβασάκια της εφορίας»).

Κάθε Κυβέρνηση που θα μπορούσε να ορίσει τον χρόνο των εκλογών έτσι θα έκανε. Και αυτό κυνικό, αλλά και αυτό είναι έτσι.

ΑΝ θυμάμαι, εγώ προσωπικά, κάτι απ’ τις εκλογές της 20^ης/9, αυτό θα είναι δύο πράγματα:

Την αποτυχία της ΛΑΕ να μπει στη βουλή και το πολύ υψηλό ποσοστό της αποχής.

Η ΛΑΕ του Παναγιώτη Λαφαζάνη έλαβε ποσοστό μόνο 2,86% και έμεινε εκτός Βουλής.

Προσωπικά (αν και δεν πέφτω και πολύ μέσα στις εκτιμήσεις μου), πίστευα ότι η ΛΑΕ θα είχε ένα ποσοστό γύρω στο 7%.

Νομίζω ότι ο Λαφαζάνης, θέλοντας να τονίσει ότι η ΛΑΕ δεν είναι μία απ’ τα ίδια (και άλλοι επαγγέλθηκαν ανατροπές κ.λπ.) και να δείξει τη διαφορά του με τον Τσίπρα, υπερεκτέθηκε με την έξοδο απ’ το ευρώ και φόβισε πολύ κόσμο.

Εντάξει, ήξερα ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων είναι υπέρ του ευρώ αλλά δεν πίστευα ότι θα απομακρυνθούν και τόσο από ένα κόμμα που πρότασσε το δέλεαρ της κατάργησης των μνημονίων επειδή θα ταύτιζε αυτό το κόμμα με τη δραχμή.

Το δεύτερο πράγμα που μου έκανε εντύπωση στις τελευταίες εκλογές, ήταν το πολύ ψηλό ποσοστό της αποχής, που πλησίασε το 44%!

Μπορώ να δικαιολογήσω όσους ψήφιζαν μακριά απ’ την κατοικία τους και δεν πήγαν να ψηφίσουν γιατί, όπως και να κάνουνε, το να ταξιδέψεις είναι έξοδο και η εποχή μας δεν είναι για πολλά έξοδα. Ήταν και η τρίτη φορά που πήγαμε στην κάλπη αυτόν τον χρόνο οπότε τα σχετικά έξοδα ήταν επί τρία και μαζεύονταν πολλά.

Αλλά ξέρω και περιπτώσεις ανθρώπων που ψήφιζαν κοντά στο σπίτι τους και δεν πήγαν να ψηφίσουν…

Ε, δεν το θεωρώ σωστό αυτό.

Τώρα θα μου πείτε, μπορεί να κατακρίνω μία συνειδητή εκλογική επιλογή; Δεν κατακρίνω κάποιον αν ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ ή άλλο κόμμα, οπότε γιατί κατακρίνω κάποιον  που επέλεξε συνειδητά την αποχή;

Δεν ξέρω… Μεγάλο ζήτημα… Απλά μου φαίνεται ότι ψηφίζοντας μπορούμε να αλλάξουμε κάτι και απέχοντας δεν μπορούμε. Μου φαίνεται…

Τέλος πάντων, έχω το προαίσθημα ότι τις εκλογές της 20^ης/9/2015 δεν θα τις θυμόμαστε σε μερικά χρόνια, αλλά η ανακάλυψη της NASA για ύπαρξη νερού στον Άρη θ’ αναδείξει νέες προοπτικές για την ανθρωπότητα (παρά τα όσα διάβασα στον Νταν Μπράουν), σε όχι και τόσο μακρινές γενιές.

Ιστορίες των ημερών: η ανακάλυψη της NASA & οι εκλογές της 20ης/9/2015 (μέρος 1ο)

Ήθελα να γράψω δυο λόγια για τις εκλογές της 20^ης Σεπτέμβρη, το αμέλησα λίγο, πήγε παραπίσω και τώρα πρόκυψε ένα τεράστιο θέμα με την ανακάλυψη νερού στον πλανήτη Άρη!

Βέβαια οι εκλογές είναι εκλογές αλλά επειδή με συγκινούν πάρα πολύ τέτοια θέματα, θα έπρεπε να είχα ξεχάσω τα των τελευταίων εκλογών και να ασχοληθώ μόνο με την ανακάλυψη της NASA.

Έλα όμως που κατά φοβερή σύμπτωση μόλις πριν λίγο καιρό διάβασα τον Αρκτικό Κύκλο του Νταν Μπράουν και η ιστορία του βιβλίου παρουσίαζε ΤΡΟΜΕΡΕΣ ομοιότητες με την ιστορία της πρόσφατης ανακάλυψης της NASA.

Και στο βιβλίο η NASA οργανώνει μια συνέντευξη τύπου για να ανακοινωθεί μία τεράστια ανακάλυψη (γι’ αυτό όταν άκουσα προχτές ότι η NASA θα ανακοινώσει σε συνέντευξη τύπου μια κοσμοϊστορική ανακάλυψη, σκέφτηκα αμέσως το βιβλίο, αφού το είχα και φρέσκο στο μυαλό μου).

Στο βιβλίο λοιπόν, η NASA ανακοινώνει ότι ανακαλύφθηκε στην Αρκτική ένας μετεωρίτης που μέσα του βρέθηκαν εγκλωβισμένα απολιθώματα εξωγήινης ζωής!

Η όλη ιστορία όμως αποδεικνύεται μία τεραστίων διαστάσεων απάτη που στήθηκε για να αποκατασταθεί το κύρος της NASA, που είχε τρωθεί από αλλεπάλληλες αποτυχίες.

Απ’ το βιβλίο ένα πράγμα μου έμεινε (που έτσι πρέπει να είναι): ότι αν καμιά φορά ανακαλυφθεί εξωγήινη ζωή, δεν θα μοιάζει καθόλου με τα μικρά πράσινα ανθρωπάκια, ή όπως αλλιώς παρουσιάζει το Χόλιγουντ τους εξωγήινους, αλλά θα φέρνει περισσότερο προς τα έντομα.

Ή με τα ταπεινά δικά μας σκουλήκια, όπως άκουσα να λέει προχτές στην τηλεόραση ένας επιστήμονας.

Αν τελικά έχει νερό σε κάποια μορφή ο Άρης, η αξία αυτού του γεγονότος για μένα θα έγκειται στις δυνατότητες εποικισμού κάποια στιγμή του Άρη από μας, που το βλέπω και πιθανό, και όχι την ανακάλυψη κάποιων εντυπωσιακών Αρειανών.

Πάει αυτό…

Συνεχίζεται…