Φίλτατε
alatriste,
Με
αφορμή την πρόσφατη ανάρτηση σου για τον Γιώργο Παπανδρέου θα ήθελα να καταθέσω
και εγώ την άποψη μου. Εγώ το Γιώργο
Παπανδρέου τον «πήγαινα» και συνεχίζω να τον
«πάω». Δεν θεωρώ ότι πρόκειται
για TON μέγιστο πολιτικό άνδρα ούτε για ΤΟΝ ηγέτη,
αλλά θεωρώ ότι προσπάθησε στο λίγο χρονικό διάστημα που ανέλαβε πρωθυπουργός να
δώσει την Ελλάδα λίγο από τον «αέρα» μιας εκσυγχρονισμένης δυτικής χώρας και να
μας απαλλάξει από παθογένειες και νοοτροπίες που μας ακολουθούσαν για δεκαετίες
ολόκληρες.
Σε
αυτόν τον άνθρωπο, που αν και γιος του μεγάλου πολιτικού ηγέτη Ανδρέα Παπανδρέου,
δεν προκάλεσε με τον πολιτικό του βίο, δεν αναμίχτηκε σε δολοπλοκίες, δεν
ταυτίστηκε με συμφέροντα και που εγώ
προσωπικά τον θεωρώ πρότυπο εντιμότητας,
προσπαθούν να καταδείξουν ως το κύριο υπεύθυνο για όλα τα δεινά που παίρνει η
χώρα μας.
Σαφώς
και μερίδιο ευθύνης για την παρούσα
κατάσταση έχει και ο ίδιος ως μέλος ενός συστήματος που διακυβέρνησε την Ελλάδα
επί πολλά έτη, αλλά θεωρώ τουλάχιστον υπερβολικό, υποκριτικό και άδικο να
φέρεται ως ο μοναδικός και αποκλειστικά υπεύθυνος για τη κατάντια του ελληνικού
κράτους που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια.
Το
μεγαλύτερο λάθος του και αυτό μόνο έχω να του καταλογίσω είναι ότι είχε μια εμμονή!!
Ήθελε οπωσδήποτε να γίνει πρωθυπουργός της Ελλάδας κι αυτό το πλήρωσε ακριβά γιατί
αυτή η εμμονή του ικανοποιήθηκε στη δυσκολότερη στιγμή του συγχρόνου ελληνικού
κράτους και όταν ο ανεπαρκής και οκνηρός, πλην όμως πανέξυπνος πρώην
πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής προβλέποντας τις πολιτικές εξελίξεις την «έκανε»
με ελαφρά πηδηματάκια, αφού βέβαια στην περίοδο που κυβέρνησε κατάφερε να
βγάλει ακόμα ένα λιθαράκι από το ετοιμόρροπο οικοδόμημα.
Αυτή
τη εμμονή του σήμερα πληρώνει ο Γιώργος Παπανδρέου, με την γενική απαξίωση του
που καλλιεργούν τα συστημικά ΜΜΕ που μας «ψεκάζουν» δια της οθόνης και μας κατευθύνουν
ως πρόβατα να τον υβρίζουμε και να τον λοιδορούμε, όπως βέβαια πληρώνει την προσπάθεια
του να επιβάλει σε ένα διαλυμένο κράτος, με διαλυμένη δημόσια διοίκηση, πρακτικές
και λειτουργιές ανεπτυγμένων ευρωπαϊκών χωρών. Σε ένα κράτος με πολίτες οθωμανικής
ακόμα νοοτροπία που το μόνο που ξέρουν είναι να διεκδικούν κακώς εννοούμενα δικαιώματα
και να προασπίζονται αρρωστημένα κεκτημένα χωρίς να έχουν την ικανότητα,
πρόθεση και διάθεση να ανταποκριθούν σε
καμιά υποχρέωση τους.
Αυτά
λοιπόν πληρώνει!! Ας ελπίσουμε ότι στο μέλλον δεν θα έχουν την ίδια τύχη
όσοι προσπαθήσουν να σταθούν απέναντι σε
κρατικοδίαιτα συστήματα Λαμπράκηδων, Ψυχάρηδων, Τεγόπουλων, φαρμακοβιομηχανιών,
ιατρικού παρακράτους και δημοσιογραφίσκων της κακιάς ώρας που προκαλούν εμετό
και μόνο με την παρουσία τους (βλ. Αυτιας, Τράκας κτλ).
Ας
ελπίζουμε ότι στο μέλλον δεν θα απαξιωθούν, εξευτελιστούν, λοιδορηθούν,
εκδιωχτούν από εμάς τους ίδιους, όσοι είχαν το πολιτικό θάρρος να σταθούν
απέναντι σε ισχυρούς ευρωπαίους και να δηλώσουν οτι οι λαοί, μέσω
δημοψηφισμάτων,πρέπει να καθορίζουν το μέλλον τους και να αποφασίζουν για αυτά που τους
αφορούν.