ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ & ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ !!!

 

Η εργασία μας, ως Κοινωνικοί Ανθρωπολόγοι στην Ελλάδα, είναι δραματικά χαμηλή!!!
Πολλές είναι οι δυσκολίες που θα αντιμετωπίσατε στην αγορά εργασίας για την κατοχύρωση μιας θέσης εργασίας, σαν Κοινωνικοί Επιστήμονες. Πολλοί παράγοντες ακόμα και οι "πελατειακές σχέσεις" ή ο κατάλληλος άνθρωπός, στην κατάλληλη θέση, την κατάλληλη χρονική στιγμή (τα 3Κ) είναι καθοριστικοί για την επαγγελματική μας αποκατάσταση & εξέλιξη.
Από την δικά μου έτη Σπουδών 1989-1993 (ήταν η 2η χρονιά που λειτούργησε Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας στην Ελλάδα) η επαγγελματική εξέλιξη για τους 38 παλιούς συμφοιτητές μου, είναι η εξής :
1) 4 εργάζονται ως Καθηγητές Κοινωνιολογίας στην Μέση Εκπαίδευση με τρεις διαφορετικούς τρόπους :
α. Λόγω πολυτεκνίας (4 παιδιά),
β. Λόγω Διαγωνισμού Εκπαιδευτικών Α.Σ.Ε.Π. (με κατοχύρωση της Παιδαγωγικής Επάρκειας με πτυχίο ΑΣΠΕΤΕ - ΣΕΛΕΤΕ ή δεύτερο πτυχίο Φιλολογικού ή Παιδαγωγικού Τμήματος),
γ. Από την Επετηρίδα των Κοινωνιολόγων (με δεύτερο πτυχίο μετά απο κατατακτήριες σε Παιδαγωγικό Τμήμα).
2) 9 εργάζονται με διάφορες συμβάσεις εργασίας (Ορισμένου, Αορίστου, Μόνιμοι, Μερική Απασχόληση) σε Ο.Τ.Α. α΄& β΄Βαθμού & Δημοτικές Επιχειρήσεις ως Διοικητικοί Υπάλληλοι ή Κοινωνικοί Επιστήμονες, στα προγράμματα "Βοήθεια στο Σπίτι" και Μονάδα Κοινωνικής Μέριμνας".
3) 2 εργάζονται στον Ο.ΚΑ.ΝΑ. ως Κοινωνικοί Επιστήμονες.
4. 2 εργάζονται μόνιμοι ως Διοικητικοί στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου.
5. 2 εργάζονται ως Προϊστάμενοι των Παραρτημάτων Ι.Ν.Ε. Γ.Σ.Ε.Ε. (Κ.Ε.Κ.).
6. 9 εργάζονται στον Ιδιωτικό Τομέα, με διάφορες ειδικότητες (εμποροϋπάλληλοι, βοηθοί λογιστές, αποθηκάριοι, προώθηση πωλήσεων κ.α.).
7. 3 είναι άνεργοι, σήμερα ή ημιαπασχολούμενοι (χωρίς ένσημα).
8. 2 είναι μόνιμοι στον Δημόσιο Τομέα, ως Διοικητικοί Υπάλληλοι.
9. 1 είναι με σύμβαση Αορίστου Χρόνου σε Ν.Π.Ι.Δ. Παραδοσιακών Χορών.
10. 2 είναι εργαζόμενοι σε Τράπεζα ή Ασφαλιστική Εταιρεία.
11. 1 υπηρετεί μόνιμος υπαξιωματικός στον Στρατό.
12. 1 είναι Καθηγητής Κοινωνικής Ανθρωπολογίας στο Εξωτερικό.
Τέλος, το συμπέρασμα μου είναι ότι οι γνώσεις που μας παρείχε το Τμήμα της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, δεν αντικατοπτρίζονται στις θέσεις εργασίας που κατέχουν οι απόφοιτοι του & δεν χρειάστηκαν για την εργασία που ασκούν οι απόφοιτοι του! 26/1/2009.

Α΄ ΑΠΟΦΟΙΤΗ : Έχεις απόλυτο δίκιο. Δυστυχώς αν και είναι μια πολύ ενδιαφέρον σχολή μετά? δεν υπάρχει μετά.....Από την δική μου γενιά 1999-2003 δεν γνωρίζω κανένα συμφοιτητή/συμφοιτήτρια να έχει βρει δουλεία στο "αντικείμενό μας".
Ένα άλλο θέμα που με έχει στεναχωρήσει πολύ είναι ότι αφενός δεν μας ζητάνε σχεδόν πουθενά αφετέρου με τους βαθμούς που μας έβαλαν(την δικιά μου γενιά την όρκισε μια κοπέλα με 7.2) μειώνονται οι ελπίδες για κάποιο διορισμό…Δεν είναι κρίμα;;
 

Λέων Φραντζεσκάκης : Χαίρομαι Μαρία για την απάντηση σου! Είμασταν πειραματόζωα που στελέχωσαν ένα Ακριτικό Πανεπιστήμιο, για να βολευτούν σε έδρες κάποιοι απόκληροι με διδακτορικό!!! Θύματα πολιτικών σκοπιμοτήτων και αναξίων (Συμβούλια Σπουδών) να προωθήσουν την Κοινωνική Ανθρωπολογία στα Κέντρα Λήψης Αποφάσεων στην Ελλάδα (Θεσμικά στην Κυβέρνηση, Επαγγελματικά στην Αγορά Εργασίας κ.ο.κ.). Αποτέλεσμα είναι το πτυχίο μας να είναι στα αζήτητα και απο 50 φοιτητές το 1988 (πρώτο έτος που λειτούργησε προπτυχιακό Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας στην Ελλάδα) να εισάγονται σήμερα 120 φοιτητές και όπως με πληροφορείς αποφοιτούν με πολύ χαμηλό βαθμό πτυχίου για να ανταγωνιστούν άλλους πτυχιούχους! Απαράδεκτο και αντιφατικό!!!
  

Λέων Φραντζεσκάκης : Β΄Απόφοιτη, είσαι απο τους λίγους που το πτυχίο μας τους οδήγησε σε επαγγελματική επιτυχία και αξίζεις συγχαρητήρια!!! Εγώ εργάζομαι απο το 1999 σε μία Δημοτική Επιχείρηση στην Αθήνα. Εντάχθηκα στο πρώτο STAGE για άνεργους πτυχιούχους ΑΕΙ-ΤΕΙ τον Νοέμβριο του 1999 με 16 μήνες κάρτα ανεργίας απο τον ΟΑΕΔ. Παραιτήθηκα απο το STAGE τον Φεβρουάριο του 2000 και εντάχθηκα στα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης (Τ.Σ.Α.) σαν καταρτιζόμενος απο Κ.ΕΚ. σε υπηρεσίες φροντίδας ηλικιωμένων & α.μ.ε.α. κατ΄οίκον & στην συνέχεια απασχολούμενος - επιδοτούμενος απο τον ΟΑΕΔ για 2 χρόνια και απο την Δημοτική Επιχείρηση για 1 χρόνο, δηλ. μέχρι το Μάιο του 2003. Με κράτησαν με σιωπηρή παράταση στην Δημοτική Επιχείρηση και το 2005 έγινα αορίστου χρόνου με το Π.Δ. 164/2004 ως Διοικητικός Υπάλληλος.

Αυτή είναι η επαγγελματική μου διαδρομή και η εξέλιξη μου!!! Φαντάζομαι ότι πολλοί απόφοιτοι θα είχαν παρόμοια διαδρομή και θα στηριζόταν στην πολιτική βούληση και στα προγράμματα του ΟΑΕΔ για να ανέλθουν επαγγελματικά.
 

Λέων Φραντζεσκάκης : Γ΄Απόφοιτε, καλημέρα! Η περιγραφή σου με συγκλόνισε και επιβεβαιώνει την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στην προσπάθεια για επαγγελματική αποκατάσταση των αποφοίτων, με ένα πτυχίο χωρίς αντίκρισμα ("ξεβράκωτοι στα αγγούρια")!!!
Εύχομαι να πετύχεις στην προσπάθεια σου για μόνιμη θέση εργασίας και να απαλλαγείς απο το άγχος της αβεβαιότητας για το μέλλον. Βέβαια "Ο ΚΑΙΡΟΣ ΓΑΡ ΕΓΓΥΣ" το 2012, κατάλαβες το υπονοούμενο!!!
Στην ίδια θέση με σένα έχουμε βρεθεί όλοι οι απόφοιτοι της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, μπορεί να διαφοροποιούμαστε στην χρονική διάρκεια & την ένταση στην προσπάθεια.
Αυτό που είναι σημαντικό είναι να συνεχίζεις να ελπίζεις σε ένα καλύτερο αύριο και να είσαι σίγουρος ότι θα το πετύχεις.
Εγώ έφαγα πολλές "σφαλιάρες" λόγω έλλειψης "προσόντων". Ήμουν άνεργος μετα την θητεία μου στο Ναυτικό, την περίοδο 10/1995-11/1999, τα πρώτα μου ένσημα τα πήρα τον Μάιο του 2000 δηλ. στα 31 μου! Το διάστημα της ανεργίας μου, δούλεψα σερβιτόρος, security, πλασιέ, τηλεφωνικές πωλήσεις και έκανα ιδιαίτερα σε μετεξεταστέους του Γυμνασίου για τον Σεπτέμβριο . Έβλεπα και εγώ τους άλλους να "βολεύονται" χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια και εγώ να μένω στάσιμος. Δεν τους θεωρούσα "μάγκες" αλλά κωλόπαιδα που έγλυφαν "κατουρημένες" ποδιές και "πουλημένα" τομάρια του συστήματος (βουλευτών, κομμάτων, παπαδαριού, κ.ο.κ.).
Μου δόθηκε μια ευκαιρία το 1999 με το STAGE και σε μια Δημοτική Επιχείρηση που επεκτείνονταν, σε υλοποίηση προγραμμάτων του Β΄ΚΠΣ και χρειαζόταν κάποιον να τα χειρίζεται. Το επίπεδο των εργαζομένων ήταν χαμηλό, υπήρχε ένας ΠΕ Λογιστής και 2 ΔΕ γραμματέες, που είχαν μπει χωρίς ΑΣΕΠ το 1997 που ιδρύθηκε η Επιχείρηση. Ήταν η μόνη ευκαιρία που μου δόθηκε και έδωσα τα πάντα για να επιτύχω, δούλευα 12 ώρες την ημέρα (το STAGE ήταν 6,5 ώρες με 6.560 δρχ./μέρα χωρίς ένσημα) για να μάθω τα πάντα για την λειτουργία των προγραμμάτων και να τους είμαι απαραίτητος. Έτσι με δικές μου πρωτοβουλίες και υπομνήματα έκανα την Διοίκηση να με εκτιμήσει και να συστήσει μια Κοινωνική Υπηρεσία που δεν υπήρχε στον Δήμο, που αποτελούνταν απο άνεργους διαφόρων ειδικοτήτων (Κοινωνικοί Λειτουργοί, Ψυχολόγος, Κοινωνικός Ανθρωπολόγος, Φυσικοθεραπευτής, Γραμματέας, Βοηθητικό προσωπικό, Καθαρίστριες) επιδοτούμενους απο τον ΟΑΕΔ & την Περιφέρεια Αττικής μέσω των Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης (Κατάρτιση & Απασχόληση 24μηνών). Αυτό ήταν η αρχή για μένα με την σύμβαση που υπεγραψα το 2000. Βέβαια πέρα απο αυτό το πρόγραμμα, λειτούργησαν και άλλα προγράμματα "Βοήθεια στο Σπίτι" - Βρεφικός Σταθμός- Παιδικοί Σταθμοί-Ν.Θ.Ε. Α.μ.Ε.Α. όλα απο μένα απο την αρχή με Τ.Δ.Ε./Υ. (προϋπολογισμός, ειδικότητες, πρόσληψη μέσω ΑΣΕΠ,επιλέξιμες δαπάνες κ.α.) μετά με την κατάθεση Μ.Δ.Δ.Δ.Υ/Τ.Δ.Π.Ε/Υ (Μηνιαία Δελτία Παρακολούθησης Δαπανών κ.ο.κ.). Τίποτε δεν μου χαρίστηκε, απλά μου δόθηκε μια ευκαιρία και την εκμεταλλεύτηκα στο ακέραιο, βέβαια με βοήθησε και η συγκυρία (μορφωτική ανεπάρκεια του προσωπικού, ανάγκη για ένα άτομο που θα μάθαινε τα προγράμματα, εκτίμηση απο την Διοίκηση που δεν τους ήξερα ούτε με ήξεραν). Μετά η ρύθμιση για τους Συμβασιούχους με το Π.Δ. 164/04, δηλ. με ευνόησε και η πολιτική συγκυρία.
Αυτά σε γενικές γραμμές ήταν η επαγγελματική μου διαδρομή πριν 10 χρόνια.
Σήμερα, είμαι Αορίστου Χρόνου (ΙΚΑ) στην Δημοτική Επιχείρηση, δεν είμαι μόνιμος στο Δημόσιο και ελπίζω να μήν κλείσει γιατί αλλιώς θα βρεθώ στο δρόμο της ανεργίας και στο ψάξιμο για άλλη δουλειά!!!
 

  Λέων Φραντζεσκάκης : Β΄Απόφοιτη, αυτό είναι η οικτρή πραγματικότητα, σαθρές ακαδημαικές σπουδές, σαθρό τμήμα!!! Πότε λέγεται "Ιστορίας & Κοινωνικής Ανθρωπολογίας" (1988), πότε αλλάζει τίτλο και λέγεται μόνο "Κοινωνικής Ανθρωπολογίας" (1990) μετά μετονομάζεται πάλι στο σημερινό τίτλο "Κοινωνικής Ανθρωπολογίας & Ιστορίας" (2002)!!! Πολλές "μάσκες", πολλές μεταμφιέσεις, για να ωραιοποιηθεί το τμήμα εξωτερικά και να προσελκύσει "πειραματόζωα" για να έχουν δουλειά ή ακαδημαϊκή απασχόληση, οι "απόκληροι" με Διδακτορικό!!!

Λέων Φραντζεσκάκης : Γ΄Απόφοιτε, μην απογοητεύεσαι και να είσαι σίγουρος ότι θα πετύχεις!!! Έχεις όλα τα απαραίτητα εφόδια (προϋπηρεσία, μεταπτυχιακό, πτυχίο, ECDL,ξένη γλώσσα)& αυτό που χρειάζεται είναι να αφήσεις τα πράγματα να πάρουν τον δρόμο τους! "Ο ΚΑΙΡΟΣ ΓΑΡ ΕΓΓΥΣ" είναι πάντοτε και θα έρθει η ώρα που περιμένεις σίγουρα.
Υ.Γ. Για τους "μάγκες" που ανάφερα δεν είναι μόνο απόφοιτοι του Τμήματος αλλά και άλλοι που γνώρισα στην διαδρομή μου π.χ. απόφοιτοι απο Γιουγκοσλαβία ("Παιδαγωγικής" κυρίως) που διορίστηκαν χωρίς γραπτό διαγωνισμό στην Εκπαίδευση ή άλλοι που έγιναν μόνιμοι χωρίς ουσιαστικά προσόντα (χρήση Η/Υ, προϋπηρεσία, βαθμό, ξένη γλώσσα) δηλ. ΑΣΕΠ, με πολιτικό μέσο, στα ΚΕΠ (2002), Ταμείο Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων (Τ.Α.Σ. το 1999), Καποδιστριακοί Δήμοι (1998) κ.α.
29 Ιανουαρίου 2009 στις 10:38 π.μ. · Μου αρέσει!
 Δ΄Απόφοιτη : Παιδιά Καλησπέρα, εγώ αποφοίτησα το 2008 και απο τότε ψάχνω απεγνωσμένα δουλεία.Αποφοίτησα φυσικά με έναν απογοητευτικο για μένα βαθμό πτυχίου , όπως βλέπω και οι περισσότεροι από εμάς.Η αλήθεια είναι πως όταν συμπλήρωνα μηχανογραφικό με παρακίνησε το γεγονός της ύπαρξης της ιστορίας που να ξέρω ότι μετά από 4 χρόνια σπουδών με τα παραπάνω απο μισά μαθήματα να είναι ιστορίας όχι μόνο δεν θα έχω το δικαίωμα να διοριστώ σε σχολείο ως φιλόλογος-ιστορικός, άλλα και στις προκηρύξεις που βγαίνουν κατά καιρούς και που ζητάνε ιστορικούς το πτυχίο μας δεν είναι μέσα σ' αυτά που ζητούνται και αναρωτιέμαι και εγώ γιατί βάζουμε και το τίτλο ιστορία για να προσελκύσουμε θύματα?Θα μου πείτε δικιά σου ευθύνη έπρεπε να το ψάξεις καλύτερα πόσα όμως να γνωρίζει ένα δεκαοχταχρονο παιδί και ιδίως σε ένα σχολείο της επαρχίας.Και όταν πληροφορήθηκα ότι δεν μπορούμε να διδάξουμε σε σχολείο ως ιστορικοί ρώτησα τον τότε πρόεδρο του τμήματος μου είπε ότι κάνουν ότι μπορούν για να αλλάξει αυτό , ακόμα φυσικά αλλάζει, όπως και το γεγονός της μη ύπαρξης παιδαγωγικής κατάρτισης, άλλο εμπόδιο και αυτό, φανταστείτε δηλαδή να επιτύχεις σε διαγωνισμό του ασεπ όπου διαγωνίζεσαι σε ένα γνωστικό ξεχωριστής επιστήμης απο αυτής που διδάχτηκες και να μη μπορείς να διοριστείς λόγω παιδαγωγικής κατάρτισης που όλο το θέμα είναι για 4 ψυχοπαιδαγωγικα μαθήματα.Αναρωτιέμαι οι καθηγητές μας έχουν καμιά επαφή με τον έξω κόσμο και τα προβλήματα των αποφοίτων? Εμείς ως απόφοιτοι ή ο φοιτητικός σύλλογος δεν μπορεί να κάνει κάτι για το θέμα της παιδαγωγικής κατάρτισης?

ΜΙΑ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΗ!